W spektaklu wykorzystano melodie żydowskie nieznanych kompozytorów oraz teksty Calderona, Celine’a, Coleridge’a, Gide’a, Hawthorne’a i Kanowicza.

– Ten teatr mówi do nas: uwaga, to wszystko fikcja, ale nie bójcie się jej, nie bójcie się ruchu własnej wyobraźni. Spójrzcie, tutaj możecie być sobą, oddać się swym ukrytym pragnieniom, upodobać sobie ów wymyślony świat, sycić się tym wszystkim, czego nie ma, a przy tym spoglądać na siebie w podwójnej roli aktorów i widzów naraz. W ten sposób teatr stawia nas w świetle prawdy o nas samych, która twierdzi, że podstawowym modusem naszego istnienia jest modus powinności – Jan P. Hudzik

– Widowisko „Ziemskie pokarmy” oszczędne w środkach lecz nieokiełznane w formie, jest niby ubogie – jak na wędrowną trupę przystało, lecz jakże bogate w myśli, wzruszenia i obrazy – Zbigniew W. Fronczek „Gazeta w Lublinie”

– Przedstawienie, gdzie przecinkiem jest światło, dwukropkiem rekwizyt, pauzą dźwięk skrzypiec, a piosenka odwróceniem strony – Anna Mirecka „Dzień”