Brazylijski teatr jest przykładem niezwykłego wykorzystania miniaturowej marionetki i specyficznego sposobu kontaktu z widzem. Teatr to maleńkie ukryte w pudełku przedstawienie jest liryczną miniatura nie trwającą dłużej niż 3 minuty. Każdy widz ma własne przedstawienie bo ogląda je sam i sam siebie też może zobaczyć jak w lustrze. Przez te magiczne trzy minuty kontaktu z widzem brazylijscy aktorzy chcą uruchomić emocjonalną pamięć, obudzić w odbiorcy dziecko,
przywołać ten sposób odbioru świata, w którym historia opowiedziana marionetką staje się jedyną prawdziwą
rzeczywistością. Opowieść to specyficzna i sentymentalna nieco, ale takie są nasze prawdziwe marzenia i takie jest to, co w nas z dziecka. Wszystko w tym teatrze jest małe, ale emocje prawdziwe a wartość artystyczna zadziwiająca. Najmniejsze lalki świata staja się największą sceną dla emocji.