Spektakl, którego premiera odbyła się 23 lutego 2003, zdecydowanie różni się od wcześniejszych propozycji teatru takich, jak : „W hołdzie Ekspresjonistom” , „Cztery sny Holderlina” czy „Il fondo d’oro”, a jednocześnie wpisujący się w styl i poetykę grupy. Daje potwierdzenie stałych poszukiwań w obrębie materii teatralnej. Inspiracją dla spektaklu było pytanie, kim może stać się człowiek, który otrzymał szanse zapełnienia sobą trzech minut na scenie współczesnego życia. A człowiek to szczególny – o czystej duszy, czystym sercu i umyśle. Kiedyś był aniołem. Teraz nie ma to większego znaczenia, ponieważ tożsamość jest nieistotna. Tak samo, jak historia. Snujemy ją, wątłą i cienką niczym anielski włos.