Teatr Attis wypracował swoją unikalną metodę pracy z tekstami antycznymi. Niektóre z realizacji Theodorosa Terzopoulosa uznane zostały za rewelacje na skale światową, gdyż skala emocji, jakimi operują i sposób odczytania dramatu antycznego stanowią siłę tego teatru. Dramat Sofoklesa i w tym wypadku stanowił punkt wyjścia dla pracy teatralnej, ale nie był traktowany jak nienaruszalna całość. Twórcy Teatru Attis skupili się na momencie, kiedy targany namiętnościami Ajaks popada w obłęd i morduje zwierzęta myśląc, że to jego wrogowie. Spektakl jest wynikiem studiów nad takimi namiętnościami jak zdrada, szaleństwo, zemsta, samobójstwo, ale także, nieobecne we współczesnym świecie, poczucie winy. Trzej aktorzy opowiadając o Ajaksie i jego morderstwach utożsamiają się z nim, a potem zmieniają w jego ofiary stawiając jedno zasadnicze pytanie: „O co w tym wszystkim chodzi?”