Na muzyczny wieczór złożą się trzy koncerty. Pierwszy, Marcina Dymitera, będzie odwołaniem do ścieżki dźwiękowej stworzonej do spektaklu/instalacji Ludomira Franczaka „Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej”. Dymiter przeniesie konkretne doświadczenie związane z życiem i twórczością artystki oraz jej archiwum w przestrzeń abstrakcyjną, pozbawioną wizualnego konkretu. Koncert promuje także nowe, wspólne wydawnictwo Fundacji Kaisera Söze i Konfrontacji Teatralnych z muzyką powstałą do spektaklu Franczaka. Jedynym materialnym nośnikiem na jakim ukaże się album, będzie kaseta magnetofonowa.

Drugi koncert to prezentacja materiału ze świeżo wydanego albumu Paula Wirkusa „Carmen et Error”, będący fragmentarycznym autoportretem autora skupionego na perfekcyjnym minimaliźmie i dźwiękami delikatnej elektroniki, ale też sięgający dalej np. po rockowy underground, rysunek czy tekst zahaczając tym o konceptualną sytuację „records by artists”.

Na koniec artyści zagrają wspólny set.

Marcin Dymiter

Emiter porusza się w obszarze elektroniki, muzyki improwizowanej. Tworzy instalacje dźwiękowe, słuchowiska radiowe, muzykę do filmów, spektakli, wystaw i przestrzeni publicznych. Gra do filmów niemych. Prowadzi autorskie warsztaty dźwiękowe oraz działania przybliżające ideę field recordingu. Twórca map dźwiękowych, serii płyt „Pocztówki dźwiękowe” oraz projektu Field Notes. Współpracował z artystami wizualnymi i tancerzami m.in. Anną Baumgart, Joanną Rajkowską, Anną Witkowską, Ludomirem Franczakiem, Risą Takitą oraz poetą Marcinem Świetlickim i pisarzem Danielem Odiją. Gra w projektach: niski szum, emiter_franczak audio video performance, Flora Quartet, BAZA.

Producent muzyczny. Współtwórca i kurator – wspólnie z Ludomirem Franczakiem – festiwalu mikro_makro oraz innych projektów dźwiękowych. Słuchacz i uczestnik muzycznych warsztatów w kraju i zagranicą m.in. warsztaty Le Quan Ninha, Andrew Sharpleya, Johna Butchera, Robina Minarda. Stypendysta Uniwersytetu Sztuki w Berlinie, finalista konkursu Netmage International Multimedia Festival w Bolonii. Stypendysta Marszałka Województwa Pomorskiego oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011) i Fundacji Wyszehradzkiej (2012). Członek Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej.

www.emiter.org

www.field-notes.pl

Paul ‌Wirkus

Niezależny muzyk, kompozytor, myśliciel. Interesują go szczególnie solo formy w muzycznej awangardzie. Minimalna elektronika solo – w tym Laptop jako instrument i z tym związany performance czy organiczna sytuacja kilku niezsynchronizowanych małych urządzeń i obsługujący je człowiek były często tematem jego prac w ostatnich latach. Jak podkreslił David Stubbs pisząc o jego solowym albumie w prestiżowym magazynie the Wire: „Déformation Professionnelle represents an advanced and eloquent statement about the relationship between the electronic and the human” czy w innej recenzji, także w w/w magazynie Keith Moline: „Wirkus is no cutting edge iconoclast – more significantly, he is a serious musican deserving wider attention”. Aktualnie artysta bada i prezentuje analogie do wyżej wymienionych aktualnych, elektronicznych form; siegając po akustyczne klasyczne formy takie jak „solo percussionist” – zapoczątkowane przez takich kompozytorów jak Cage, Stockhausen, Feldman w latach 50-60 i kontynuowane dalej przez Xenakis’a – czy archaiczna forma solo: delta blues na akustycznej gitarze zarejestrowana w latach dwudziestych zeszłego wieku przez wielkich mistrzów jak np. Blind Willie Johnson czy – dopiero później odkryty, dlatego wcześniej nie nagrywany – Fred Mc Dowell. Paul Wirkus wykonując własne nowoczesne kompozycje i archaiczne utwory w oryginale, poprzez napięcie pomiędzy tymi formami otwiera nową przestrzeń. Wyczuwalne elektroniczne elementy, będace poczatkowo nieświadomą strategią, oscylują pomiędzy minimalistycznym percussion i częsciowo obsesyjną akustyczną gitarą. Obszar po którym porusza się obecnie artysta to: ciało, pamięć, dźwiek w mono, czas, perfekcjonizm i niereguralności, szorstkości – czyli to co mógłby mieć na myśli Roland Barthes mówiąc o le grain de la voix.

Paul Wirkus poza pracą solo wypowiada się też często w duo np. Ekkehard Ehlers/PaulWirkus live i na albumie „Ballads” będącym płytą miesiąca w prestiżowym czasopismie the Wire (entuzjastyczną recenzję napisał sam David Toop) czy z Marcinem Dymiterem w projekcie Mapa na klasyczneym już, nie tylko dla polskiej elektroniki albumie „Fudo” i również dostzeżonym przez magazyn the Wire. Współpracuje regularnie z włoskim teatrem LENZ w Parmie. Paul Wirkus żyje i pracuje w Kolonii.

www.paulwirkus.com