„Chopin bez fortepianu” to pierwsze wykonanie obu koncertów fortepianowych Chopina bez partii fortepianu. Została ona zastąpiona tekstem Barbary Wysockiej i Michała Zadary, będącym ekwiwalentem partii fortepianu, jej literackim odbiciem, oraz refleksją krytyczną na temat recepcji działa kompozytora. Aktorską transkrypcję partii fortepianu na scenie wykonuje Barbara Wysocka, opowiadając widzom krok po kroku, co robi fortepian.

Scenariusz powstał na podstawie wywiadów z wybitnymi pianistami, prac muzykologicznych, biografii, listów Chopina oraz dzieł filozoficznych i teoretycznych. Jest zatem werbalnym odpowiednikiem partii fortepianowej, przewodnikiem po koncertach, ich opisem i komentarzem do nich. Struktura tekstu tego spektaklu odpowiada kompozycji koncertów. Spektakl otrzymał Grand Prix festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie w 2014 roku.

Fryderyk Chopin jest jedną z niewątpliwie najbardziej wpływowych, ale też najbardziej spopularyzowanych i „upupionych” postaci polskiej kultury. Użyty jako symbol narodowy, przykryty kurzem stereotypów, został zawłaszczony przez rozmaite instytucje, które zgubiły przy tym całe bogactwo rozmaitych możliwości interpretacji, krytycznych odniesień, rozmaitych sposobów myślenia. Czy postać Chopina może być dzisiaj jeszcze interesująca dla szerszej publiczności, nie tylko dla zawodowych muzyków i oddanych melomanów? Co się wydarzy, jeśli spróbujemy zdjąć kompozytora z zakurzonego postumentu i oderwać się od trawestacji Gombrowiczowskiej formuły „Chopin wielkim artystą był”?