W latach 60. XX wieku NASA, oprócz sztandarowego projektu wysłania człowieka w kosmos, finansowała także inne prace badawcze. Jednym z takich eksperymentów było badanie komunikacji człowieka z delfinami, przeprowadzone w 1965 roku w sekretnym laboratorium na Karaibach przez dr Johna Lilly’ego. Wzięła w nim udział Margaret Howe Lovatt, 23-letnia mieszkanka Wyspy św. Tomasza, która przez pół roku mieszkała w specjalnym Domu Delfina z młodym delfinem o imieniu Peter. Przez 6 dni w tygodniu uczyła go angielskiego i obserwowała jego zachowania. Poza lekcjami cały czas spędzali razem. Między człowiekiem a zwierzęciem wytworzyła się intymna, seksualna relacja. Gdy eksperyment dobiegł końca, delfin popełnił samobójstwo. W performansie „Delfin, który mnie kochał” elementy teatru dokumentalnego łączą się z nowymi mediami i ruchem. Ścieżkę dźwiękową stanowią oryginalne odgłosy delfinów nagrywane pod wodą oraz fragmenty lekcji udzielanych przez Margaret, udostępnione dzięki uprzejmości John Lilly’s Estate.

Twórcy o projekcie:

„Temat związku człowieka z innymi zwierzętami i ich wzajemnej interakcji jest ponadczasowy. Dopiero dzięki dwudziestowiecznym badaniom z dziedziny antropologii i biologii człowiek uzyskał naukowe potwierdzenie podobieństw genetycznych i behawioralnych wśród istot żywych. W projekcie „Delfin, który mnie kochał” historia sekretnego laboratorium na Karaibach oraz relacja młodej badaczki z delfinem jest punktem wyjścia do opowieści o splocie nauki, metafizyki i uczuć oraz o granicach, jakimi opatrzone jest człowieczeństwo”.

Spektakl prezentowany był m.in. na Malta Festival 2015 w Poznaniu, Festiwalu 48h Chrono w Marsylii, Hebbel Am Ufer w Berlinie, Fuchsbau Festival Hannover, Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy i Festiwalu Boska Komedia w Krakowie.

Produkcja została nagrodzona wyróżnieniem Jury podczas Festiwalu 100 Grad 2015 w Berlinie.

Projekt rozwijany był w ramach rezydencji teatralnych Sopot Non Fiction 2014.

MUZYKA / WIDEO
Karolina Mełnicka

 

PRODUKCJA
Kolektyw 1a w Poznaniu