Symboliczna atmosfera korytarza ukazanego w filmie jest zawieszona pomiędzy „wczoraj” a „jutro”. Wiele otwiera się w nieznane. Reżyser i jednocześnie odtwórca głównej roli odbywa wędrówkę po pokojach jednej ze zniszczonych wileńskich kamienic. Przy akompaniamencie wyjątkowo intensywnej ścieżki dźwiękowej obserwujemy serię niezwykle wyrazistych twarzy, gestów i obrazów. Za pomocą luźno powiązanych ze sobą scen film opowiada o życiu kilku przypadkowych postaci. Mężczyzna zagląda do mieszkań, obserwuje ludzi na placu przed budynkiem. W Korytarzu otrzymujemy rekonstrukcje z doświadczeń kształtujących pokolenie reżysera. To także obraz niespokojnej najnowszej historii Litwy.

W jednej z ról zobaczymy Eimuntasa Nekrošiusa.