Teatr Porywacze ciał powstał w 1992 roku. Założony został przez studentów Wydziału Lalkarskiego Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu – Katarzynę Pawłowską i Macieja Adamczyka. Później do zespołu dołączył Marcel Górnicki, który pracował z nimi do końca 1996 roku. Potem zstąpił do Waldemar Ratuszniak. Teatr zrealizował do tej pory pięć autorskich przedstawień: „Psy”(1993), „I love you”(1993), „Świnie”(1995), „Autofobia” (wspólnie z Marcinem Liberem z Teatru Biuro Podróży, 1996) oraz „Minimal”(1997). Od maja 1996 roku teatr współpracuje z Teatrem Ósmego Dnia przy okazji prezentacji spektaklu ulicznego „Sabat”.
Ewa Obrębowska-Piasecka napisała o spektaklu „Minimal”: „W tym spektaklu nie am nic i jest wszystko. Plastikowe ciuchy z butiku. Teksty własne złożone z cytatów, stylizacji. Obrazy, które odnoszą się do filmowej estetyki. Teksty osobiste, które są grafomańskimi monologami. Nagie ciała, które są kostiumem. Seks, który jest gimnastyką (…). Wszystko jest puste, sztuczne. Wszystko pozbawione ciepła, sterylne. Komiksowy kicz.
Porywacze ciał genialnie czytają współczesną rzeczywistość. Świetnie poruszają się po kanonach najnowszej estetyki. Są zanurzeni w tym klimacie – to w jakimś sensie ich klimat. Na scenie mówią w pierwszej osobie. I są w tym mówieniu szalenie autentyczni. Ale nie przestało ich boleć życie. Rozpaczliwie nie chcą tracić zmysłu wzroku, słuchu, węchu, dotyku, smaku… Rozpaczliwie chcą żyć jakąś pełnią, choć nie bardzo wiadomo, co to miałoby być. I ta rozpacz udziela się widzom, choć przez cały spektakl wciąż wybuchają śmiechem”.