Teatr tańca Earthfall założyli w 1989 Jessica Cohen i Jim Ennis. Pragnęli stworzyć teatr tańca z radykalną choreografią i żywą muzyką o mocnym oddziaływaniu wizualnym. Teatr podejmował również odważne eksperymenty wokalne, tekstowe i piosenkarskie. Szybko zdobył pozycję czołowego zespołu pośród nowatorskich teatrów tanecznych. Uczestniczył we wszystkich większych festiwalach teatralnych na świecie.
Przedstawienie „Na wieki wieków” jest siódmym spektaklem w historii teatru Earthfall. Powstało na podstawie zdarzenia z życia członka teatru – Margaridy Morini. Była nastolatką gdy w latach 70. uczestniczyła w demonstracjach przeciwko reżimowi w Brazylii. Podczas demonstracji jej najlepsza przyjaciółka, Anna Soares, została porwana. Przetrzymywano ją w odosobnieniu przez trzy lata. Tortury sprawiły, ze Anna Soares została sparaliżowana. Teatr bada wpływ długiego odosobnienia na człowieka i mechanizm przemocy, reakcje między ofiarami i katem. Wykonawcy stosują różne formy wyrazu, przede wszystkim taniec, ruch i muzykę, ale również słowo pisane i piosenkę.
„Taniec miłości i bólu jednego z najważniejszych i najbardziej ekscytujących teatrów tańca, jaki kiedykolwiek widziano” („Jornal do Brasilia”).
„Teatr Earthfall ofiaruje prawdziwe hipnotyczne przedstawienie. Porusza się przez świat z zawrotną prędkością i całkowitą pewnością siebie, a całość bez szwów organizuje muzyka” („Western Mali”)
„Naładowanie emocjami przedstawienie natychmiast nas ogarnia… Cudownie wyrażone – ze wzrastającą mocą, natrętną pasją i wielką siłą” („Leidsche Dagblad”)