Spektakl w pudełku, które mieści się w drewnianej skrzyneczce

co wieczór inny muzyk

słowa, które ślizgają się po kolorowych obrazach

sznurki, gumki

zasłony, które rozsuwają się i zamykają

przenośny, czternastominutowy spektakl-miniaturka dla dwudziestu widzów

do wystawienia w pokojach stołowych, świetlicach parafialnych, kawiarniach festiwalowych i ciemnych lasach

zainspirowany zdaniem z powieści Cesare Pavese Il diavolo sulle colline (Diabeł w górach)

Benjamin Verdonck jest twórcą teatralnym, pisarzem i artystą sztuk wizualnych Jest laureatem Flamandzkiej Nagrody Kulturalnej w kategorii Sztuk Performatywnych. Verdonck występuje zarówno na scenach teatralnych, jak i w przestrzeni publicznej.

Do jego produkcji teatralnych należą Kalender ǀ Zwart (2010), Disisit (2011), Song#2 (2012, współautorstwo: Abke Haring), notallwhowanderarelost (2014) One More Thing (Raz jeszcze, 2014), We don’t speak to be understood (Nie mówimy, by nas zrozumiano, 2015, współautorstwo: Pieter Ampe), oraz Wat ik graag zou zijn als ik niet was wat ik ben (Kim bym chciał być, gdybym nie był kim jestem, 2017) przy współpracy z Willy Thomasem. Tworzy także interwencje w przestrzeni publicznej, wśród nich: Hirondelle / Dooi vogeltje / The Great Swallow (ptasie gniazdo dla dorosłego człowieka zamontowane na szklanym budynku na wysokości 32 metrów nad ziemią), Kalender 09 (365 dni „akcji artystycznych” w Antwerpii), Vogelenzangpark 17bis oraz Boot (Boat, trwający 10 dni projekt rozgrywający się w szczecińskim bloku). Jego prace wizualne pokazywano m.in. w Wiels (Bruksela), M Hka (Antwerpia) oraz Smak (Gandawa).

Pod nazwą Even I must understand it kryje się seria instalacji, akcji artystycznych, miniaturowych spektakli i działań, przy pomocy których Benjamin Verdonck stara się skierować uwagę widzów na brak debaty publicznej na temat nieuchronnych zmian zachodzących w otaczającym nas ekosystemie. De finale (Finał, 2015) oraz nest (2015) to dwie instalacje, natomiast 1000 bomen en granaten (1000 drzew i granatów, 2015), Terug naar huis (Z powrotem w domu, 2015-2016), Het Geheime Experimentele Observatorium voor Wereldaangelegenheden (Sekretne, eksperymentalne obserwatorium spraw globalnych, współpraca: Maria Lucia Cruz Correia, 2016) oraz friedmans potlood (Ołówek Friedmana, 2016) to akcje artystyczne zrealizowane w ramach tej samej serii. W skład tego cyklu wchodzi także Nocturama, stworzona w 2016 roku wspólnie z Thomasem Verstraetenem (FC Bergman).