Bałabanow jest reżyserem bezkompromisowym, jednym z najważniejszych twórców filmowych współczesnej
Rosji. „Palacz” jest filmem w swojej wymowie niezwykle tragicznym. Na myśl przywołuje przerażające obrazy z mocnego „Ładunku 200”. Historia „Palacza” zbudowana jest jednak w dosyć zabawnej konwencji, z humorem, żwawą muzyką, ale też z filozoficzną zadumą. Bohaterem filmu jest Jakut, weteran wojny w Afganistanie, który pracuje jako palacz w kotłowni. Iwan pisze też opowiadania o antyrosyjskim wydźwięku. Od czasu do czasu palacza odwiedzają bandyci, którzy przywożą do spalenia zwłoki. Pewnego dnia ofiarą bandytów zostaje jego piękna córka. Żołnierz zakłada swój mundur i wymierza sprawiedliwość oprawcom. Historia ta może być interpretowana na wiele sposobów: od politycznych, antykolonialnych manifestów po refleksję wspólnego palenia tradycji, kultury i gospodarki, co znamienne jest dla współczesnego społeczeństwa Rosji.