Spektakl jednego z najbardziej znanych i cenionych na świecie rosyjskich reżyserów – Kiriłła Sieriebriennikowa – przygotowany w Łotewskim Teatrze Narodowym. Inscenizacja komedii absurdu Pobliskie miasto (Tuvā pilsēta) – sztuki czołowego litewskiego dramatopisarza Mariusa Ivaškevičiusa. 

Sztuka opowiada o skomplikowanych relacjach rodzinnych i międzyludzkich. Trzydziestolatkowie Ivo i Annika są w sobie zakochani. Jednak rutyna życia rodzinnego, praca i troje dzieci mają wpływ na ich związek. Ivo niemal co tydzień wymyka się z domu, aby spędzić czas z przyjaciółmi i spojrzeć na swoje życie z perspektywy– z pobliskiego miasta. Kiedy Annika w końcu ma tego dość, także wyjeżdża do pobliskiego miasta – by zobaczyć to, co widzi Ivo, i dokładnie wtedy ich życie wywraca się do góry nogami…

Historia odnosi się do czasu, kiedy pozwalamy, by nasze podświadome sny wynurzyły się na powierzchnię i przejęły – tak racjonalne w codziennym życiu – umysły.

Jestem przekonany, że doznanie seksualne lub, powiedzmy, zmysłowe może być jedynie osobiste, nigdy publiczne. […] Teatr nigdy nie skupia się na naszych osobistych doświadczeniach, prywatnych przeżyciach, przez które przeszliśmy i których nie zapomnieliśmy. One odpoczywają, odłożone gdzieś bardzo daleko. Nie używamy ich, bo w naszym codziennym życiu potrzebujemy czegoś zupełnie innego. Ale teatr powraca do naszych osobistych tajemnic. To nie sztuka teatralna wywołuje w nas ciarki – to osobiste doświadczenia widzów je wywołują. Widzowie nie śledzą historii, którą oglądają, ale odtwarzają historie własne w swoich myślach. Widzowie Romea i Julii nie żałują bohaterów, a siebie samych. Artyści czy sztuki w XXI wieku są medium, które czasem ostro, a czasem ostrożnie biorą nas za rękę i wiodą do szczególnego miejsca w nas samych. W ten sposób zaglądamy do naszych umysłów i do naszych serc… 

Kiriłł Sieriebriennikow, reżyser

Sztuka Pobliskie miasto została przetłumaczona na języki: angielski, rosyjski, fiński, słoweński, włoski, łotewski oraz polski; była wystawiana w Trieście, Moskwie, Pori i Oakland. 

***

Kiriłł Sieriebriennikow

Rosyjski reżyser teatralny i filmowy, od 2012 roku dyrektor artystyczny moskiewskiego teatru Gogol-Centr, jeden z najbardziej znanych w Rosji i zagranicą twórców teatralnych.

Z wyróżnieniem ukończył Wydział Fizyki Uniwersytetu Państwowego w Rostowie nad Donem, skąd pochodzi. Już w czasach studenckich reżyserował: najpierw w amatorskim studio „69”, od 1990 roku — na profesjonalnej scenie. Zrealizował 10 spektakli we wszystkich teatrach Rostowa nad Donem. Liczne nagrody na festiwalach otworzyły mu drogę do Moskwy. Reżyserował w najlepszych teatrach stolicy, m.in. na scenach Moskiewskiego Akademickiego Teatru Artystycznego im. A. Czechowa (jako pierwszy wprowadził na tę najważniejszą scenę kraju współczesną dramaturgię). Należy do grona założycieli i dyrektorów artystycznych wiodącego festiwalu sztuki współczesnej „Tierritoria”.

Aktywnie współpracował z rostowskimi, a następnie moskiewskimi stacjami telewizyjnymi: nakręcił ponad 100 reklam, 2 filmy dokumentalne, 4 spektakle telewizyjne, 2 filmy telewizyjne oraz kilka programów seryjnych. Od 1998 roku zajmuje się również kinematografią – wśród jego dzieł znajduje się 6 filmów fabularnych, 1 film dokumentalny i 4 seriale.

W roku 2008 zaproponowano mu przyjęcie i poprowadzenie eksperymentalnego kursu aktorsko-reżyserskiego w Szkole-Studio MCHT. Z tego kursu w roku 2012 roku powstała Siedmaja Studia, która z czasem stała się bazą zespołu Gogol-Centr.

W latach 2011–2014 był dyrektorem artystycznym projektu „Platforma” w Centrum Sztuki Współczesnej Winzawod. W sierpniu 2012 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego Moskiewskiego Teatru Dramatycznego im. N. Gogola. Wkrótce po przyjęciu przekształcił teatr w najgorętsze miejsce stolicy – Gogol-Centr z trzema rezydującymi zespołami, programem teatralnym, filmowym, koncertami, wykładami i otwartymi dyskusjami. Centrum otwarto 2 września 2013 roku.

W roku 2017 Sieriebriennikow wraz z kilkoma byłymi współpracownikami został bezpodstawnie oskarżony o oszustwa finansowe i umieszczony w areszcie domowym. Sprawa karna obiła się szerokim echem w Rosji i zagranicą, podkreślano, że ma podłoże polityczne. 8 kwietnia 2019 roku sąd uchylił areszt domowy pod warunkiem nieopuszczania miejsca zamieszkania.

Laureat najważniejszych rosyjskich nagród teatralnych: Złota Maska, Mewa, Stanisławski, Kryształowa Turandot, oraz filmowych: Nike i Kinotaur. Jego spektakle były prezentowane na najważniejszych europejskich festiwalach, w tym kilkukrotnie w Awinionie czy Wiener Festwochen, a filmy – na festiwalach w Berlinie, Wenecji czy Cannes. Laureat Europejskiej Nagrody Teatralnej, odznaczony francuskim Orderem Sztuki i Literatury w stopniu komandora.

W Polsce jego spektakl jest prezentowany po raz pierwszy.

***

WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE:

Sprawa teatralna – film dokumentalny

Dzień w Jurewie – film

Uczeń – film

Lato – film

***

RECENZJE:

Niepewność tkwi w samym centrum naszego istnienia, nic nie jest pewne. Każda próba poznania ciemnej strony umysłu nieco zmniejsza tę niepewność (…). Produkcja sceniczna Serebrennikowa z Teatrze Narodowym jest wielką próbą twórczego zespołu. 

Normunds Akots, Latvijas Avīze

Styl reżysera z jednej strony jest wyważony – skandynawskie abstrakcje, minimalizm białej przestrzeni. Z drugiej zaś strony spektakl jest intensywnie wypełniony fizyczną obecnością. Dzieję się tak dzięki zaskakującej grze aktorów, którzy w niektórych momentach tworzą wręcz jeden organizm.

Henrieta Verhoustinska, www.delfi.lv

Jakość estetyczna spektaklu jest zdumiewająca.

Atis Rozentāls, Diena