Bardzo mocne i szczere kino, które ukazuje złożoność wielu relacji, choć skupia się na więzi matki z synem. Film został nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na festiwalu filmowym w Berlinie i wygrał tym samym ze znakomitym obrazem „Lekcje harmonii” – fabularnym debiutem trzydziestoletniego Kazacha Emira Baigazina.

Główna bohaterka reprezentuje typ nadopiekuńczej i zaborczej matki. Jej syn dawno już wkroczył w dorosłość i bardzo chce się usamodzielnić. Nie toleruje wtrącania się matki w jego sprawy, szczególnie w te, które związane są z jego intymnym życiem. Los stwarza Cornelii okazję do ponownego spętania syna więzami. Burbo powoduje wypadek, w którym potrąca dziecko. Mały chłopiec ginie. Gdy tylko Cornelia dowiaduje się o tym, robi wszystko aby w jej mniemaniu uratować przyszłość syna. On za to przyjmuje całkowicie bierną postawę, podczas gdy ona dzwoni po wysoko postawionych znajomych oraz spotyka się ze świadkami i rodziną zmarłego chłopca.

Ujęcia zostały nakręcone kamerą z ręki – doskonale koresponduje to z rozedrganą sytuacją i napięciem w relacjach przedstawionych w filmie. Najtrudniejszą sceną okazuje się ta, w której Cornelia spotyka się z rodziną zmarłego chłopca. Udaje się do nich, żeby przekonać rodziców chłopca aby ci nie wnosili oskarżenia. Kiedy zostaje sama z matką w żałobie, zaczyna opowiadać jej o Burbo z lat dzieciństwa – ale robi to w taki sposób, że przez chwilę mogłoby wydawać się, że to jej syn umarł. Między kobietami nawiązuje się nić porozumienia – obie straciły dziecko, choć w inny sposób. Burbo wprawdzie nie zginął, ale już nigdy nie będzie oddanym, wdzięcznym i posłusznym chłopcem.

Mogłoby wydawać się, że „Pozycja dziecka” to film opowiadający o tyranii zaborczej matki. Puenta okazuje się przewrotna. To matka cierpi. Bo jej oczko w głowie ze wszelkich sił stara się ją odepchnąć, kiedy ona chciałaby, żeby Burbo choć na chwilę znowu stał się bezwarunkowo kochającym ją dzieckiem.

 

Przed projekcją dodatkowo pokaz filmu krótkometrażowego “Fińska krowa”, reż. Gheorghe Preda