Inspiracją literacką „Słów na piasku” jest dramat Becketta. Bohaterka tego dramatu, Winnie jest sama na nieokreślonym bliżej odludziu, nie może się ruszać, nogi ma uwiezione w ziemi. Ogromna parasolka i duża torba podróżna to znaki minionego życia. Nie może się poruszać , ale może mówić. I mówi… ciągle patrząc czy ktoś wśród obecnych nadal jej słucha. Słowa są tylko dźwiękami na piasku… Wielokrotnie nagradzany spektakl Birute Mar to wielka metafora życia. Aktorka znalazła w tekście Becketta nie tylko ogromny ładunek emocjonalny, ale również próbowała uchwycić i zrozumieć nielogiczną logikę swojej bohaterki. Beckettowska Winnie zawiera w sobie wszystkie aspekty człowieczeństwa – radość, silną wolę, przywiązanie, troskę, doświadczenie młodości i starości. Spektakl jest swoistym koncertem możliwości aktorskich poddanych tu koniecznym ograniczeniom. Birute Mar gra przede wszystkim głosem i gestem. Perfekcyjnie wykorzystuje te elementy. Wygląda jak duża, zapomniana szmaciana lalka uwieziona w ogromnej spódnicy. Widzimy tylko część kobiety: ręce, włosy, blada twarz i szklane oczy. Spojrzenie tych zimnych oczu i grymas ekspresji to spojrzenie zmęczonego życiem człowieka. Ta lalka ma w sobie prawdę życia.