– I oto jest nowe przedstawienie, doprawdy inne, doprawdy zaskakujące, przedstawienie, które ma dla mnie jakość esencji wydestylowanej z wszystkich doświadczeń Teatru Ósmego Dnia: jest gorzkie, boleśnie szczere, autoironiczne patetyczne zarazem: ale jeśli patetyczne, to w pierwszym znaczeniu słowa pathos, któe oznacza cierpienie – Janusz Majcherek.

– Jest to lek na bolące ciało, wydrążony mózg, pokrzywiony kręgosłup, roztrzęsione ręce, zaspane oczy. Lęk na zawiedzione nadzieje, zdradę i samotność – Ewa Otrębowska-Pisecka „Gazeta Wielkopolska”

– To wyznanie, by dać z siebie wszystko, wbrew przeciwnośćiom stawianym przez los i ludzi. By spełnić swoje powołanie – artysty i człowieka, bo w tym działaniu jest życie, a w bezruchu jest śmierć – Ewa Guderian-Czaplińska „Arkusz”