Teatr został założony w Norwegii w 1981 roku przez grupę aktorów i artystów kierowanych przez Tima Daltona. Od początku celem zespołu było stworzenie języka teatralnego, który mógłby pokonać bariery językowe i kulturowe, tworząc przedstawienia łączące różne popularne formy teatralne. Od 1989 roku zespół pracuje we Francji. Od tego czasu zwrócił się w stronę spektakli indywidualnych. W 1994 roku Teatr Beliashe przygotował gigantyczne plenerowe widowisko, które zaprezentował podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Lillehammer. Swoje przedstawienia pokazywał w Laponii, Finlandii, Grecji, Hiszpanii, Norwegii i Polsce. Członkami zespołu są aktorzy z Norwegii, Francji, Danii, Polski, Argentyny i Włoch.

– I.B. Singer i B. Schulz inspirowali nas podczas pracy twórczej w 1996 roku. (…) „Realizm magiczny” żywy był we wspólnotach chasydów Europy Wschodniej na długo przed pojawieniem się w Ameryce Południowej. I dzisiaj możemy wiązać Singera i Marqueza, Schulza i Borgesa. (…) Przedstawienie „Ulica Krokodyli” jest przykładem muzycznego teatru wizji, który nie skupia się ani na zaletach poetyckich dialogów, ani na ewolucji psychologicznej głównego bohatera, ale na momentach tragicznych, zabawnych lub fantastycznych z życia wspólnoty. (…) spektakl pozostawia w widzach poczucie przeżycia chwili w innym świecie, w czasie równoległym do rzeczywistego, ale nie przeszłym lecz wiecznie teraźniejszym – Tim Dalton

-Teatr Beliashe jest wspólnotą teatralną o rzadkim poczuciu jedności, a ich przedstawienie – prezentacją poetycką i muzyczną – Kjerstin Noren „Information”

– Teatr Beliashe nie uległ żadnej modzie teatru norweskiego. Sztuka zachwycająca, pełna napięcia (…), ale także poważna i poruszająca. Przejście od wielkiego spokoju do głębokiej obserwacji życia – Lars Elton „Morgenbladet”