Utworzone i kierowane przez Roberto Bacci w Pontederze, Centrum Badań i Eksperymentalnego Teatru w połowie lat siedemdziesiątych stało, się jedną ze stolic współczesnego, awangardowego teatru. Z małego zespołu amatorów zafascynowanych „Living Theatre” Juliana Becka i Judith Maliny, w oddali od kulturalnych centrów, niemalże z niczego rozwinęły się trzy zespoły teatralne na europejskim poziomie. W Pontederze gościli najwięksi twórcy współczesnego teatru, a przez długie lata tutaj właśnie pracował Jerzy Grotowski. Doświadczenie Pontedery obserwatorzy z odległych stron opisywali nieraz jako pokrewne wizerunkowi XVI-wiecznych akademii.
Przedstawienie „Ułomne zycie: tajemniczy pomnik dla Pinokia” opowiada historię opisaną w lokalnej XIX-wiecznej gazecie. Roberto Bacci, ze względu na liczne podobieństwa, wiąże ją z przygodami Pinokia, bohatera książki Collodiego.
Opowiadana w starej gazecie niewiarygodna historia wydarzyła się w regionie Pistoia. Pewien chirurg przeprowadził na swojej córce zadziwiającą transplantację, po której dziewczynka stała się dziwacznym monstrum. Przez długi czas lekarz próbował ukryć przed ludźmi swoją córkę. Aż cyrkowy impresario przekonał go, aby wraz z nią stworzył przedstawienie, które opowiada o ich życiu. Dziewczynka-monstrum staje się cyrkową atrakcją, a jej ojciec dyrektorem cyrku. Aż pewnego poranka znaleziono dziewczynkę powieszona na trapezie.