Film opowiada o słabo w Polsce znanej biseksualnej pisarce, Violette Leduc i jej relacjach z Simone de Beauvoir. Twórcą obrazu jest Martin Provost, reżyser nagrodzonej Cezarami „Serafiny”. Cała historia osadzona jest w czasach powojennego Paryża. Do małego, niezwykle skromnego mieszkania wprowadza się młoda pisarka. Kobieta porzucona przez męża jest musi zacząć wszystko od nowa. Violette nie przyjmuje nowego wyzwania z entuzjazmem. Tym razem na poważnie postanawia, że zajmie się pisaniem. To jedyna, jak jej się wydaje, szansa, by stanąć na nogi. Zaczyna przelewać na papier wszystko to, co od lat w sobie skrzętnie skrywała. Gorycz i wewnętrzny niepokój stają się wiodącym wątkiem powieści. Dzięki pisaniu udaje jej się ujarzmić pełną dramatycznych wspomnień przeszłość i rozprawić z nie-uregulowanymi i dawno zapomnianymi relacjami z rodziną i otoczeniem. Życie literackie Violette nabiera tempa. Wraz z nim tempa nabiera także życie osobiste. Poznaje Simone de Beauvoir. Między kobietami rodzi się silna więź, która ma bardzo duży wpływ na pisarkę. Simone w uznaniu dla talentu przyjaciółki pomaga jej wydać pierwszą powieść, tymczasem nadwrażliwa Violette napastliwie zaczyna się domagać od Simone uwagi i przede wszystkim prawdziwej miłości. Mimo sympatii i wsparcia przyjaciół Violette cały czas czuje się samotna, niechciana i bardzo nieszczęśliwa. Te uczucia nigdy jej nie opuszczą. Będą z jednej strony siać spustoszenie w jej życiu, z drugiej zaś będą inspiracją dla kolejnych powieści. A przyjaźń z Simone de Beauvoir, postaci kluczowej dla feminizmu, stanie się najważniejszą relacją w życiu Leduc.