Szpital psychiatryczny przypomina statek kiwający się na wzburzonym oceanie. Pasażerki znajdują się w podróży przez lecznicę rozczarowania życiem. Jej koniec jest tam, skąd przybyły – w świecie odznaczającym się brakiem pieniędzy i miłości.

Zaglądamy przez bramę szpitala, by zadać paradoksalne pytanie, kto tu jest chory? Czy świat na zewnątrz jest na pewno najnormalniejszym miejscem do życia? Większość pacjentek nie jest w końcu „aż tak szalona i pamięta, co robili im ojcowie, wujkowie, mężowie, matki, co robił im Kościół, ZUS i rynek pracy”.

Spektakl powstał na podstawie nagradzanej książki autorstwa Olgi Hund (Nagroda Conrada, Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza). Adaptacja dojmującej prozy podkreśla wyjątkowy język autorki, jej poczucie ironii, lapidarność i humor.

Po spektaklu, o godzinie 20:30 odbędzie się spotkanie z Iwoną Kempą, reżyserką. Prowadzenie: Jacek Wakar / Klub Festiwalowy / wstęp wolny

—-

Iwona Kempa – reżyserka teatralna. Absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i Wydziału Reżyserii Dramatu w PWST w Krakowie. Debiutowała w 1996 w Teatrze im. W. Horzycy w Toruniu Karykaturami J. Kisielewskiego. W latach 1996–2012 współpracowała z teatrami w Opolu, Łodzi, Kaliszu, Bydgoszczy, Poznaniu, Wrocławiu, Warszawie, Krakowie, a także Akademią Teatralną w Warszawie i PWST w Krakowie. Realizuje przede wszystkim dramaty współczesne, m.in. Końcówkę Becketta, Kalekę z Inishmaan i inne dramaty M. McDonagha, Kształt rzeczy N. LaBute, Pakujemy manatki H. Levina i inne. Od 2006 do 2012 roku była Dyrektorem Artystycznym toruńskiego teatru oraz doradcą programowym Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego KONTAKT.

Olga Hund – pisarka i tłumaczka. Autorka książek Psy ras drobnych i Łyski liczą do trzech. Za Psy ras drobnych otrzymała Nagrodę Literacką im. Witolda Gombrowicza i Nagrodę im. Josepha Conrada oraz nominację do Nagrody Literackiej Gdynia.

Prasa:

„Otrzymujemy naprawdę mocną rzecz, chwilami wręcz porażającą, przepisaną na scenę bez taryfy ulgowej, bardzo poruszającą, ale i momentami nieodparcie zabawną. Spektakl jest znakomicie zagrany. Warto także sprawdzić, o co chodzi z tytułem tego przedstawienia, zapewniam bowiem, że problematyka jest od kynologii doskonale odległa”.

Rafał Turowski, www.rafalturow.ski

„Kobiety w niepotrzebnych nikomu istnieniach odnajdują całe obszary wzruszeń, uczuć, namiętności. I udaje im się poruszyć nasze kamienne serca. A może coś więcej. Szczera energia spektaklu przywraca istoty, od których świat się odwrócił, ludzkiej wspólnocie”.

Barbara Hirsz, AICT

„Spektakl poruszający, świetnie zagrany i napisany. Dla wysoko wrażliwych może stanowić dość wstrząsające przeżycie. Pozostaje w głowie jeszcze na długo po wyjściu z teatru. To bardzo ciekawie i wnikliwie przeprowadzone studium ludzkiej psychiki”.

Monika Matura, Kulturatka.pl