Góra jest negatywem dołu – to co zostało wykopane z drugiej strony zaczyna narastać. Im głębiej schodzimy, tym grubsze stają się warstwy odkładające się na powierzchni, po której chodzą ludzie – zacierając je, próbując zrównać. W swoim wnętrzu góra oddycha, lecz aby usłyszeć ten oddech trzeba wejść w jej głąb – w wykopaną z warstw studnię. Zanurzyć w żyzną ziemię pełną robaków i zagubionych przedmiotów – luster, fragmentów inskrypcji w nieznanym języku, nadpalonych gazet, przebiegających przez pamięć strzępów historii.

Oddychająca góra jest instalacją performatywną w przestrzeni dawnej dzielnicy żydowskiej Lublina. Narracja rozwija się wraz z ruchem widzów, odwołując się do przeszłości i jej śladów w przestrzeni, języku i dźwięku otaczającego nas miasta. Oddychająca góra jest tak naprawdę projektem badawczym opisującym współczesność. Historia przywołana zostaje tutaj w formie żywej – nie z bezpiecznego dystansu, zamykającego w gablocie świat, który zniknął i raczej nie powróci. Opisujemy to, co widać/słychać teraz i co jest cieniem przeszłości nie zawsze przepracowanej.

Magdalena i Ludomir Franczak – „Oddychająca góra”–  instalacja w przestrzeni miejskiej, Lubartowska 31, czynna codziennie w dniach 10-18 października w godzinach 15:00 – 18:00