Esej Teatralny „Metamorfozy” według Apuleusza

„Metamorfozy” Gardzienic są teatralnym traktatem o nieuniknionym rozpięciu miłości miedzy dwoma biegunami, o skazaniu człowieka na istnienie w sprzeczności. Jednak ten esej jest przede wszystkim teatrem, ekstatycznym przedstawieniem, które dla widza kończy się zdecydowanie zbyt wcześnie. Twórca teatru Gardzienice i jego przedstawień, Włodzimierz Staniewski, mówi, że słowo w „Metamorfozach” nie ma znaczenia. I jest to tylko połowicznie żart. Słowo oczywiście pokazuje, prowadzi, objaśnia. Ale w „Metamorfozach” znajduje ono ekwiwalent, którym są sytuacje sceniczne i żywe obrazy, gra aktorów, taniec, śpiew, muzyka. To, że nawet nie rozumiejąc słów zrozumieć można sens spektaklu, dowodzą reakcje cudzoziemców, którzy nie znając polskiego, są w stanie pojąć przedstawienie i zachwycić się nim.”

Bronisław Wildstein, Rzeczpospolita, 1 września 2002