Punktem wyjścia do powstania dramatu Artura Pałygi pod pierwotnym tytułem „Ojcze Nasz” jest „List do Ojca” Franza Kafki. Ukazuje kryzys ojcostwa opartego na autorytecie silnej i surowej ręki, odchodzenie tradycyjnych wzorców na rzecz partnerskich i bezstresowych relacji. W spektaklu Łukasza Witt-Michałowskiego dosłowność i realizm miesza się z poetycką symboliką i groteską czyniąc z dramatu Pałygi opowieść uniwersalną, odtwarzającą proces, który sprawił, że dzisiejsi mężczyźni przestali sobie radzić. Bohaterem jest zagubiony, trzydziestoletni Franio, który próbuje przywołać i odczarować obraz traumatycznego dzieciństwa, zrozumieć, skąd pochodzą jego lęki, gniew, poczucie obrzydzenia do samego siebie. Jednak centralną postacią spektaklu, jak i odtwarzanego świata Frania i jego rodziny, jest ojciec – potwór, bóg, tyran, tchórz, wymagający absolutnego posłuszeństwa, niekonsekwentny i niesprawiedliwy wojskowy. Stąd w spektaklu klimat nieustannego zagrożenia i poczucia niestabilności świata, który znajduje swoje odbicie także w zamyśle scenograficznym. Spektakl otrzymał zespołową nagrodę za najlepsze przedstawienie dla autora, twórców i wykonawców spektaklu, indywidualną nagrodę za reżyserię dla Łukasza Witt-Michałowskiego w XV Ogólnopolskim Konkursie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej a także nagrodę za spektakl dla reżysera, autora tekstu i autora muzyki oraz zespołu aktorskiego na VIII Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy.

Scena Prapremier InVitro działa w Lublinie od grudnia 2007 przy Centrum Kultury w Lublinie. Jest to nowatorski i niespotykany dotąd projekt, mający na celu stworzenie, wraz z artystami z całej Polski, siatki współpracujących ze sobą scen wymieniających się repertuarem. Ideą Sceny jest funkcjonowanie poza organizmem teatru instytucjonalnego. Jej pomysłodawcą i dyrektorem jest reżyser teatralny Łukasz Witt-Michałowski.