Wydarzenia
na podstawie sytuacji z "Czekając na Godota" Samuela Becketta
reżyseria i choreografia:Mikołaj Mikołajczyk, Tomasz Bazan;
taniecMikołaj Mikołajczyk, Tomasz Bazan;
asystent reżyseraKarolina Wesołowska
muzykaIgor Strawinski;
przy fortepianieAnna Kozub i Arnold; Dąbrowski;
światło i dźwiękMaciek Połynko;
produkcjaTeatr Centralny w Centrum Kultury w Lublinie, Teatr Maat Projekt, Open Lattitude Lille -
France;
Muzeum Powstania Warszawskiego
Święto wiosny jest jednym z najbardziej znanych baletów na świecie. W wersji Mikołajczyka i Bazana został wydestylowany jeden czynnik – sytuacja ofiarowania, gdzie ofiarowaną zastąpiono dwoma ofiarowanymi. Być może ta dwójka to ofiarowani albo ofiarujący – granica jest płynna i trudno uchwytna. Motyw oczekiwania wiąże się z inspiracją „Czekając na Godota” S. Becketta gdzie każda próba ofiarowania staje się chybiona wobec faktu iż to na co się czeka, pragnie, walczy „i tak nie nadejdzie” – tutaj zaznacza się dramat „Święta wiosny” Mikołajczyka i Bazana. Powtarzalność, która interesowała S. Becketta, który upatrywał jej w mechanizmie rządzącym światem – przeniesiona została w przestrzeń wydarzenia, którą symbolicznie wyznacza 12 kanap. Zaskakujące spotkanie dwóch jednych z najbardziej utalentowanych i oryginalnych tancerzy na scenie niesie w sobie fascynująca mieszankę techniki tanecznej, doświadczenia i kreacji niespotykanej na lokalnej, Polskiej scenie tańca. Mikołaj Mikołajczyk jest tancerzem i choreografem. Tańczył we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, Polskim Teatrze Tańca, Teatrze Wielkim w Poznaniu, Badischestheater w Karlsruhe. Jest szefem artystycznym i założycielem teatru autorskiego przy Operze na Zamku w Szczecinie Teatr DNA – taniec zakodowany genetycznie. Tomasz Bazan jest tancerzem, reżyserem, choreografem, pracownikiem artystycznym Centrum Kultury w Lublinie, dyrektorem Teatru Maat Projekt i twórcą i dyrektorem artystycznym międzynarodowego festiwalu tańca i ruchu Maat Festival.